اعتراف نوح (قرآن)نوح علیه‌السلام اوّلين پیامبر فرستاده شده به سوى تمام مردم زمین و اوّلين پيامبرى است كه عذاب -استیصال- در زمان وى نازل گرديد. [۴]
خزائلى، اعلام القرآن، ص ۶۴۱.
وى در ۳۵۰ سالگى يا ۴۸۰ سالگى به نبوّت مبعوث شد و ۹۵۰ سال در قوم خود زيست. قرآن کریم با اوصاف و القاب نيك از اين پيامبر بزرگ نام برده و هفتاد و یکمین سوره قرآن نيز به نام نوح است. در این مقاله آیات مرتبط با اعتراف حضرت نوح علیه‌السلام معرفی می‌شوند.۱ - اعتراف به نداشتن علم غیباظهار نوح علیه‌السلام و اعتراف به نداشتن علم غیب: ۱. إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ ... وَ ما عِلْمِي بِما كانُوا يَعْمَلُونَ.هنگامى كه برادرشان نوح به آنها گفت، آيا تقوى پيشه نمى‌كنيد؟... (نوح) گفت، من چه مى‌دانم آنها چه كارى داشته‌اند. ۲. وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ ... وَ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ .... ما نوح را به سوى قومش فرستاديم (نخستين بار به آنها گفت:) من براى شما بيم دهنده‌اى آشكارم. ... من هرگز به شما نمى‌گويم خزائن الهی نزد من است و نمى‌گويم غيب مى‌دانم و نمى‌گويم من فرشته ام و (نيز) نمى‌گويم آنها كه در نظر شما خوار مى‌آيند خداوند خيرى به آنها نخواهد داد، خدا از دل آنها آگاهتر است (من اگر با اينحال آنها را برانم) در اين صورت از ستمكاران خواهم بود. آخرين سخنى كه نوح در پاسخ ايرادهاى واهى قوم به آنها مى‌گويد اين است كه اگر شما خيال مى‌كنيد و انتظار داريد من امتيازى جز از طريق وحی و اعجاز بر شما داشته باشم اشتباه است، با صراحت بايد بگويم كه" من نه به شما مى‌گويم خزائن الهى در اختيار من است و نه هر كارى بخواهم مى‌توانم انجام دهم" (وَ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ). و نه مى‌گويم از غيب آگاهى دارم" (وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ). و نه مى‌گويم من فرشته‌ام (وَ لا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ). اينگونه ادعاهاى بزرگ و دروغين مخصوص مدعيان كاذب است، و هيچگاه يك پیامبر راستين چنين ادعاهايى نخواهد كرد، چرا كه" خزائن الهى"" و علم غيب" تنها در اختيار ذات پاك خدا است، و فرشته بودن با اين احساسات بشرى نيز سازگار نيست. بنا بر اين هر كس يكى از اين سه ادعا يا همه آنها را داشته باشد دليل بر دروغگویی او است. نظير اين تعبير در باره پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله نيز در آيه ۵۰ سوره انعام ديده مى‌شود، آنجا كه مى‌گويد: قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما يُوحى إِلَيَ :" بگو من نمى‌گويم خزائن الهى نزد من است و نمى‌گويم از غيب آگاهم، و نه مى‌گويم فرشته‌ام، من تنها پيروى از آنچه بر من وحى مى‌شود دارم" منحصر ساختن امتياز پيامبر در اين آيه به مسئله" وحى" و نفى امور سه‌گانه بالا دليل بر اين است كه در آيات مربوط به نوح نيز چنين امتيازى در مفهوم كلام افتاده هر چند صريحا بيان نشده است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۹۵، برگرفته از مقاله «اعتراف نوح علیه‌السلام». رده‌های این صفحه : حضرت نوح | موضوعات قرآنی
|